Sabahlara dek uykusuz kalmadım hiç
Aramadım seni sokak lambalarının altında
Hiç rastlamadım kalabalıkta
Sen diye gitmedim kimsenin ardı sıra
Kimsenin sesi sen degil
Türküler söylemiyor
Seni sevdim
Dalda açan tomurcuk niyetine
Seni seviyorum
Yağmur bulutum
Yağıverdin kurumuş yüreğime
Seninle ısındı dünyam
Eller dolaşmış ellerinde, dudağında ruhunda teninde
Ben değil pişmanlıkların katilin olsun her an senin de
Yaşamak nasip olmasın, dünü ara yarınında bu gününde
Seven olsada açamaz, yüreğinin anahtarını bıraktın bende
Ben affetmem affedemem, Rabbim günahlarını affetsede
Bir değil bin sevdim, yaban çiçekleri derdin hergün bahçende
Kış etti yazı, yetti artık nazı
Fasulyeydi, kendini nimetten saydı
Sevdim ya, sanki aşkı hint kumaşı
Meteliksiz, gönül fakiriyim sandı
Çok zorladı, yıktı dağ gibi sabrımı
Kızmıyorum gidişine
Kızamıyorum
Gitmedin ki
Yaşıyorsun şuramda hala
İçimde, en derinlerde
Bir yerlerde
Sevdaları yaşamak var ya seninle
Delice duyguları paylaşmak
İçip içip dağıtmak düşünceleri
Kadehleri kırmak
Sızıp kalmak gönüllerimizin orta yerinde
Mehtap ışığında demir atmış gemi misali
Gönül dağımı yıktın gidişinle
Ağlamayı unutan gözlerime sel oldun
Hasret kaldım bir tatlı gülüşüne
Dudak kenarına kondurduğun busen
Göğsünde yatmayı özledim
En güzel melodiydi kalbinin sesi kulağımda
Yollarına umut ektim, yeşermediler
Solmaya yüz tuttu bütün çiçekler
Dönmez denilenler geri geldiler
Bir sen gelemedin, nerelerdesin
Göller nehir oldu, hep çağladılar
Bulutlar karardı, kan ağladılar
İster sev, ister sevme
İnan, değil umurum da
O kadın yok artık
Hani, can verirdi uğrunda
Yolun açık olsun birtanem
Mutluluklar senden yana
Sana hasret, geçmeyen saatler de
İçim, içim sızlıyor sancılarım
Uykularımı kovmuş gözlerim, mahsun
Yokluğun saplanıyor sinem'e, vuruyor
Çalınmış sen olan mutluluğum
Göz'e gelmiş aşk'ımız, biçare
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!