Saadet Şiiri - Mehmet Selim Toğluk

Ömrünün en güzel çağında aramızdan ebediyete intikal eden
Canım kardeşim Saadet'e

Yıl 979 bir yıldız doğdu
Tüm aileyi sardı tarifsiz bir saadet
Adı ne olsun diye herkes birbirine sordu
Ortak bir kararla, ismin oldu Saadet

Minicik bir bebektin, gözlerin ceylan gözü
Kaşların bir yay gibi, yanakların kırmızı
İyiki de doğmuştun, ana-babamın kızı
Seni ne çok sevmiştim, canım cicim Saadet

Yıl 980 Saadet bir yaşında
Saçları uzamıştı, o minicik başında
Küçücük bir burnu var, gözlerinin altında
Gün geçtikçe daha çok sevimliydin Saadet

Yıl 981 Yürüyor minik kuşum
Sendelerken ayakta, sana duvar olmuşum
Seni düşürür müyüm, benim saadet kuşum
Bana doğru adım at, kollarıma Saadet

Yıl 982 kutsal topraklardasın
Babam çalışırken sen annemle ile oynarsın
Belki bir minik hacı olunmayacak yaştasın
Annem-Babamla sen de, hacı oldun Saadet

Anne, baba çok iyi bakın Saadet'imize
Ama hiç unutmayın, biraz da kendinize
Bizden selam söyleyin Yüce Efendimize
Seni çok çok özledik, dön gel artık Saadet

Yıl 983 yenik düştün nefsine
Hoşgeldin Saadet'im Altından kafesine
Vatan gibisi yoktur, ben inanmam aksine
Senin yerin daima, yanımızdır Saadet

Yıl 984 seni emanet verdim
Annemle babam sana çok iyi bakar dedim
Ben okumaktayım, fakat sensin tek derdim
Gözümde tütüyorsun çok özledim Saadet

Yıl 985 nasılsın bilmiyorum
Ben hala Ankara'da sınavı bekliyorum
Umarım çok iyisin, Allah'tan diliyorum
Bütün kalbimle bunu istiyorum Saadet

Yıl 986 okula başlamışsın
Bu sınıfı istemem diyerek ağlamışsın
Başka bir sınıfa da, geçince sevinmişsin
Yüzünden gülücükler eksilmesin Saadet

Yıl 987 okumayı da söktün
Bana sınıf atlatın diyerek diller döktün
Tüm okulun içinde sen en güzel bebektin
Seninle çok iftihar ediyorum Saadet

Yıl 988,89,90
Artık okulun bitti, kalmadı eksik noksan
91,92 en güzel çağda eğlenip coşsan
Lakin hayat çoz zalim, acımasız Saadet

Yıl 93,94 onbeş yaşında bir kız
Yaşıtların oynarken sen oturuyorsun ıssız
Birşeyler mırıldanır, dilin belli belirsiz
Ne demek istemiştin, geç anladım Saadet

Yıl 95,96 Babam sana kızmıştı
Neden bu kız bu kadar şımarıktır demişti
Sen içerlemiştin, babam yumuşamıştı
Ne de olsa babamız, sitem etme Saadet

Yıl 997 hayatın baharında
Kim derdi ki bir yıllık ömrün kaldı dünyada
Hayat devam ederken, olmayacak bir anda
Göçüp gidecek miydin, boynun bükük Saadet

Meğer içten yaralı o incecik bedenin
Aklına gelmiş miydi, acaba ölmek senin
Gittikçe artıyormuş günden güne kederin
Bari bana deseydin, anlatsaydın Saadet

Yıl 998 ilkbahar akşamıydı
Acı bir haber geldi, Saadet hasta mıydı?
Tüm aile o akşam acaba yasta mıydı?
İnanmak istemedim bu habere Saadet

Bir bahar sabahıydı, doğmuştun elimize
Bir bahar akşamında ayrılmıştın sessizce
Bindim ben arabaya yola çıktım delice
Göremedim ben seni, göremedim Saadet

Bu yüzdendir baharlar benim için kış gibi
İçimde bir kıpırtı, her an özleyiş gibi
Gelip geçtin dünyadan tarifsiz bir düş gibi
Bunca yıl geçti hala özlüyorum Saadet

(Batman - 09.09.2004)