Şa için Prelüd Şiiri - Veysel Toprak

Bir şiir dolusu düş kırıklığım var Şa
sözcük olmazsa ağıt içe akacak
yine de Seninim,
eprime törelerin onaylamadığı
ırktan yoksun ruhum incelsin.
Nerene sokulsam fa minör gam,
gövdem sonsuzluğun arasında veznedar
bırakıyorum kendimi
cennet kokan avuçlarına!

Bir çocuk nasıl isterse
kaybolmayı şımarık oyuncağında,
öksüzlerin gözleri
nasıl gölgeli ve nemliyse,
öyle bırakıyorum bir avuç dua gibi
şefkatli ellerinden
bir tanrıçaya öykünen yüzüne!

Öp avuçlarımdan Şa;
anne çığlığı kokuyor dünya,
sevincime prangalar vurulmuş,
beni gezmelere götür
naftalin kokuyor ellerim!

Aramızda ölümün tekmelediği anubis,
anne diye sokulurum osirise,
geri al gerçekliğimi söz sanatlarından
tevriye kalsın cennet kokundan!

Yont kalbimi, neccarlık et
beni severek tüket,
yok olsun kin ve nefret
sesinin yankısı ile dağılsın hasret!

Eylülden başka mevsime
seninle geçilir Şa
saçlarında kaç cemre varsa
düşür kanayan sözcüklerime,
göndere çek yarıda kalmış çocukluğumun metruk bayraklarını!

Hazırım
destanlardan anımsadığım aşk çıkmazına
aç çölünü,
sür bereketini zihnimin anatomisine
anlasınlar kumların kaç mecnun gizlediğini
ve uğruna ölünmeyecek sevdayı
asasız kızıldenize göm!

Seni saymazsam
kalbimle düşünmekten yoksunum!


Anla işte Şa!

En içli ben severim,
en ninni muştu kadar sevilmeyi isterim!

En kuyu olmak isterim,
en çöl sonsuzluğunda bulunmayı beklerim!

En hüzün ürpermiş göğüs kafesim
- gece uyut beni -
ihtiyacım var sana Şa!

Ne olur
vazgeçme benden
çünkü ben
her eylülde
mustatil bir cinnete müptelayım!