Bu son şiirin olacak mutlaka,çünkü
O seni bırakıp gitti şimdi yalnızsın
Şiir yazmanın ve döğünmenin vakti değil
En iyisi al silahını çık sokağa.
Silah dediğin de nedir ki, bir küçük kalem
Tak kulağının arkasına, bırak sorsunlar
Ürksünler biraz, ne olacak, sen sonsuzsun
İşte geldin gidiyorsun, sağ kalmasın Halep şehri.
Vur onu, devir! Çünkü vurmasan da bir
Nasıl olsa birisi vurmanın gerekliliğini anlayacak
Çünkü tarafsız kalamazsın hayata karşı.
Aşk değil, nefret; sevgi değil kumar
Dostluk değil de ne var bu dünyada
Sor bu soruyu son mermiyi de yakana kadar.
Kayıt Tarihi : 19.1.2010 11:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdal Ceyhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/19/s15-sonnet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!