o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Şiirin giriş yazısı bile başlı başına bir şiir olmuş kelimeler akış aşkın oya gibi işlenişi usta kalemi ayakta alkışlatıyor saygılar
Bir mahpus en çok kuşları ve bulutları özler,
Ben de vanilya kokulu ellerinde yüzümü…
Yıldızlar kentin ışıklarıyla gizlice söyleşirken,
Ve terkedilmiş güney köylerini sis basarken,
Beni düşün…
Hatırla, sende öğrenmiştim ilk kez ağlamayı…
Hüzünlü ifadesiyle etkileyiciydi.
Beni düşün…
Hatırla, sende öğrenmiştim ilk kez ağlamayı…
...güzel yürekli insan çok güzel ifade ediyorsunuz sevmeyi, özlemleri ... Rabbim mutluluk gözyaşları nasıp etsin sevenlere içinde banada amin...saygılar +10 yörükkızı
Bir mahpus en çok kuşları ve bulutları özler,
Ben de vanilya kokulu ellerinde yüzümü…
Yıldızlar kentin ışıklarıyla gizlice söyleşirken,
Ve terkedilmiş güney köylerini sis basarken,
Beni düşün…
Hatırla, sende öğrenmiştim ilk kez ağlamayı…
Çok değerli kaleminizi yüreğinizi kutluyorum Paylaşımınıza çok teşekkürler
bu şiiri okurken bambaşka diyarlara gittim gittim döndüm.hakikaten mükemmel
saygılarımla
Kömürleşmiş bir aşkın kapkara küllerindeyiz,
Yüreklerimizde kuşkulardan denizler.!
Dilinde nefretin binbir türlüsü,
Susturup kapından kovduğun gün öldüm,
Bir tutam nefrette, masmavi bir aşkı boğacak kadar ölüsün,
Ah, bir hatırlasan ilk gülüşünü.!
Arayan hep odur diye sesine koşmacalarımı…
Çocuklarımdan önce sana dualarımı…
Alacakaranlıkta kırlangıçlar bahar yemini etti,
Duramam artık talan edilmiş gözlerinde.!
Duramam kurşunlanmış paslı düşlerinde….
Bir mahpus en çok kuşları ve bulutları özler,
Ben de vanilya kokulu ellerinde yüzümü…
Yıldızlar kentin ışıklarıyla gizlice söyleşirken,
Ve terkedilmiş güney köylerini sis basarken,
Beni düşün…
Hatırla, sende öğrenmiştim ilk kez ağlamayı…
İbrahim EROĞLU
Mükemmel bir şiir okudum kaleminizden. Beni mi anlattınız yoksa siz? ? Hayranım kaleminize. O güzel yüreğinizi ve sizi de çok seviyorum üstadım. Haaa, unutmadan son şiirime bir bakınız, sizinle o kadar ortak noktalarımız var ki aşktan, sevgiden yana.. Hüzünden yana da tabiiki...
Kaleminiz ve yüreğiniz dert görmesin dost
çok güzel bir şiir
güzel dizeler
emeğinize ve
yüreğinize sağlık
güzel bir çalışma
saygılar yüreğe ve kalem
güzel şiirinize yürek dolusu tebriklerimle, kaleminiz daim olsun
tam puan + ant.
selamlarımla
Sevdanın ana dili yürek dilidir...
Bütün insanlık için ortak bir dildir, ağlamak ve gülmek gibi.
Yüreğine sağlık sevgili İbrahim Eroğlu...
Her zaman ki... Çok güzeldi..
Gerçek anlamda derin ve edebi bir şiir. Kutlarım İbrahim kardeş..
Bu şiir ile ilgili 134 tane yorum bulunmakta