S/onsuz Şiiri - Serap Demirtürk

Neden diyemeden
Koptu yüreğinden adım.
Yargısız infazına
Asılı kaldım.
Tutuldu dilim
Divane oldum.
Dipsiz bir kuyuda susuzum...
Boğulsa sesim,
Erise ruhum
Tek yüreğim kalır
Utangaç, masum
Ve çaresiz...

Olsun
Ben çaresizliğime gömüp seni
Adımlarım hayatı da
Bırakırım sonsuzluğa benliğimi.
Unutup bir yerlerde güveni,
Santim santim ezberlerim
Vefayı,
Umudu
Ve hiç olan adımı...

Sonra dalıp gittiğim düşler denizinden,
Sonsuzluk uykusundan
Silkinip kalkarım
Tutarak bende kalan ellerini...
Tane tane tüketirim
Kalan yalnızlığımı.

SERAP HOCA