Hepimiz huzura aç.
Hepimiz mutluluğa teşne..
Dolaştığımız mecra çöl, kıraç,
Ne bir damla su, ne bir lokma yavan bulamaç.
Yüzmeye çabaladığımız denizlerde,
Çabamız beyhude.
Attığımız her kulaç,
dermanımızı tüketmekte.
Sevgisiz umutsuz kaldık.
Kandırıldık, çıkarcılarla sarıldık.
Ne yapsak sonuç olumsuz,
ruhları, mideleri doyumsuz,
güven hayatımızdan ihraç.
Şifa niyetine yazılan her reçete,
yutturulan her ilâç..,
Kan kusturan bir zehir, panzehri bulunmayan.
Ölüm gibi çaresi olmayan.
Kayıt Tarihi : 15.11.2022 18:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!