S. K. Şiiri - Çepni Serhat Öztürk

1.
Heykelden girdim de, kaleden çıktım.
Raif dedemi, ben, o ân anladım.
İç çeker, dalardı, ve de ağlardı,
Ağlar, yüreklerimizi dağlardı.
2.
Bir fırlama kız, adı hiç lazım değil,
Girivermişti, koluma benim, bir sene;
Âşıklarca yürüdüğümüz yalan değil,
Birlikte, Hacı Bayram'dan, Sıhhiye'ye.
3.
Surlardan, şehre, şöyle bir baktımdı,
Rüzgârla, Müren'den bir parça aktı,
Gözlerimden, acıyla yaşlar aktı,
Dilimden dökülen o'nun adıydı...