S. Adalet Şiiri - Enver Ertürk

Her eve lâzım denir ya..
İşte öylesine.
Her ülkeye, her idareciye gerekti.
Bir zamanlar gizli yönetme arzunuz sebepti.
Olmadık..,
Şeytanı kıskandıran suçlar işlediniz..,
Baktık, baka kaldık.
Aklınızca zamanı geldi diye ortaya çıktınız..,
Size yol verenlere karşı,
darbeye kalkıştınız.
Karışan ülke, karışan çarşı..
Parsanın tamamı bizim olmalı..
Diye plânlayıp başladınız.
Sana inanan yüzbinlerce it
Ve sonuçta.., Engel olmak için 250 şehit..,
Yüzbinlerce sana inanan zavallı.
Zavallı mı, andavallı mı..,
Tartışılır,
Yaptıklarına ibretle, tiksinerek bakılır.
İştahla yedikleri artığınla,
silindiğin bezi mendili yalayıp yutanlarınla..
Sen insanları kandıran mel'un bir cazgır..,
Ülke sayende panayır.
Şimdi,
kendinizden olmayanlardan esirgediğiniz
ADALET'i..
Suçlu saydıklarınıza çok gördüğünüz
ŞEFKAT'i..,
Arar oldunuz.
Komplo, kumpas.. Kurduğunuz her tuzak..,
Binlerce masumun yakalandığı,
Ülkeyi ele geçirme isteğinize basamak.

Alçakça plânlarla her kurumu
temelden yıktınız.
Ne general bıraktınız,
ne subay, ne astsubay..
Rüzgâr güllerinden aldığınız destek--onay..,
Askeri öğrenciden erbaş'a er'e..,
Hakim'den savcı'ya, kâtipten mübaşir'e..,
Size biat etmeyene hayat hakkı tanımadınız.
Ne futbol kaldı el atmadığınız..,
Ne üniversite, ne sanayi, ne ticaret.
Tüm vatan Allah'a emanet.
Eminim ki imamlarınız..,
Şimdi yurt dışında yeni plânlar yapıyor.
Uydum imama diyenler..,
İşinden, aşından, eşinden uzak çile çekiyor.
Türlü entrikalarla esirgediğiniz,
uyduruk delillerle saptırdığınız adaleti..,
Gün ortası elde fener arıyorsunuz.
Yaptıklarınızın ecrini çekip ağlıyorsunuz.