Rüzgarlı Bir Sabah Şiiri - Şefik Kaplan

Rüzgarlı bir sabah idi
Mahsumca küşede oturan bir gariban
Gece belliki üşütmüştü
Beni gürünce mahsum bakışlarıyla bakıyordu

Sanki benden yardım eli bekliyor
Yanına vardım elimi uzattım ellerine
Kalktı öğle bir mahsum bakışları vardıki
Beni içime kapattı

Bana o güzel duygusuyla günaydın dedi
Diğer elimi omzuna uzattım
Heyecanlandı dokunma git üflendi
Çok mahsum bakışları olsada sinirliydi

Geçmişinde Belliydi zorluklar çekmişti
Ailesi paranparça yada dışlanmış gibi
Topluma bakılan mahsum bakışları oldu
Beni bırakıp uzaklara kaçı verdi