Rüzgarın Rengiyle Fado Bacı

Söğüde yaslamış sırtını gün ikindi
Gölgeyi görünce nemli gözler
Şöyle bir süzdü ıpıl ıpıl güneşi
Sildi alnından terini ve koyuldu
İşine,aldı eline çapasını
Girişti türküsü dudaklarında
Ritmi çapasında,yüreğinde.

Deli bir sevda yanığı, güneşe eş
Ama şu yollar yok mu? hep kalleş
Vermedi gidenini geri
Söğüt yaprakları gümüş rengiyle
Öpüyor ırmağı eğilip serderi.

Yorgun çapacı,yorgun FADO BACI
Akşamı beklemiyor ağustos güneşi
Sakin,yavaş gidiyor Ottepesine doğru
Ama tarla duruyor hiç gideceği yok
İş durmuyor durmadığı gibi bulutların.

Ufka dalıyor gözleri arada bir
Gelse kaybettiği yılları,gelse alan yolları
Ne iyi olur bu yorgunluğun Üstüne
Susuzluğun üstüne bir tas su gibi.

Ama ne yazar söğüt dalı ırmağa eğilsede
Çizer geçer suyu, unutarak yaz günü uykuyu

Koca dallarıyla eğri söğüt
Var git sen yoluna Gelmoat Çayı
Yazan söğüt dalı olsun eğilip
Sana yorgunluğu.
Çizen o olsun rengini rüzgarın.

Veli Yıldırım

28.12.2005

Antalya