Sana duyurmadan,
Kalabalıklara salsam da mısraları,
Sana dair kokular ekledim sevgili.
Gözlerin tanır nasılsa harflere dokunduğunda,
Ruhunun, ta uzaktan aldığı şekerli sakız kokusunu…
Her defasında tembihlersin;
"Bırakma ruhunu rüzgârların eteğine…"
Ama ben yine de bırakırım
gökyüzünün maviliğine,
rüzgârın avuçlarına,
gün batımının sıcaklığına…
Çünkü bilirim ki,
sen bulacaksın sana ait olanı.
Usulca.
Sessizce.
Sadece ikimizin bildiği bir aşinalıkla…
08.03.2025
Huri ÇalışkanKayıt Tarihi : 8.3.2025 11:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzeldi tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (1)