Rüzgarın önüne katılan yapraklar gibi

hiçbir şey bilmiyorsun
hiçbir şey…
senden önce
senden sonra ki
bütün hikayeleri

bir tiyatronun içindesin
giden ve gelen, yenen ve yenilenden müteşekkil
yükler, denkler ve heybeler…
ne kadar ağırlaştırmış hayatını
hafifleyemiyorsun,
uçmak istedikçe kanatlarına yükler biniyor

oysa ne kadar çok yoruldun fuzuli gölgelerin peşinde
ne kadar çok koştun
ne kadar çok konuştun
kulağını yalancı sözlerle yıkadın
arındı sandın yıpranan ruhun
tazelendi sandın inancın
unuttun sılanı ,
hasletlerini

çokça kalabalıklar içinde
çokça tenhalıkların
çokça alıştıkların mevcut
çok zengin
çok yoksul
çok isyankar
çokça mutsuz
uzun soluklu bir maratonun içindesin

neye varmak istediysen bütün yolları kapalı
bütün kıvrımları, köşebaşları tutulmuş
üç yüz atmış beş gün
dipnotlu
bütün lamelifler , mimler,
geçerken teker teker mevsimler

duygusallığın daha çok yoğunlaştığında
sığınacak güvenli limanlar aradın
kendinin ötesinde bir güç arayışı içine girip
çokça zora düştüğünde
medet istedin Yaradan’dan
defalarca

uzun zamandır
içinde başkalarından sakladıkların
kimse duymasın diye söyleyemediklerin
herkes sustuğunda dinlemek istediklerin
hıfzına mahkum şimdi
kendi egonun prangalarına
biganesin

büyük işleyişin bir rolü
görkemli ahengin orta yerinde
gün ışığı doğrultusunda
rüzgarın önüne katılan yapraklar gibi
bir misyonun parçasısın

iç cebinde bolca isyan
kalp ve beynin buhranla dolu
öyle birkaç adet değil
bir istasyon dolusu
hep seyyarsın bu seferde
ne çok bahanen
ne çok sebeplerin var

ve şah mat…
oyun bitti
şimdi görkemli vitrinlerin karardı
hafızanın ekranı
parlayan neon lambaların
söndü

keşke
senden önce
senden sonra
neden ve niçinlere
cevap bulabilseydin
…keşke

redfer