Bir adam vardı,
çok suskun bir şehirde
duvarları beyaz serinlikte unutulmuş odada...
Adı, annesinin yatmadan önce ettiği duada…
Tenine rüzgâr dokunur,
ama sevdiklerinin elleri değil bu,
biraz beton kokusu,
güneşin tersine git
sol tarafından kalkmış bir taze
sabah bulunsun yanında
Kent! gümüş kanatlı melek
yalancı düşler uyuyor olsun
Devamını Oku
sol tarafından kalkmış bir taze
sabah bulunsun yanında
Kent! gümüş kanatlı melek
yalancı düşler uyuyor olsun
İnsan bazen kelimelerle değil, susarak teşekkür eder ya işte ben de o suskunluktayım şimdi.
Yalnızlık büyütür bazı adamları, evet... ama bir çiçek gibi büyüyen bir kız çocuğunun gülüşü, o adamın içindeki en karanlık sokağa bile güneşi taşır.
Senin gibi bir kalp okuyorsa beni, ben de kendime biraz daha inanırım.
İyi ki varsın...
Ah Olcay sen de olmazsan ben kimi okuyacağım..
İyi ki varsın...
O yalnızlıklara çekip giden adam, kızının büyüdüğünü gördükçe hep sessizce de olsa, kırık dökük te olsa bir yanı mutlu ve gülümseyerek yaş alacak... biliyorum...
İnsan bazen kelimelerle değil, susarak teşekkür eder ya işte ben de o suskunluktayım şimdi.
Yalnızlık büyütür bazı adamları, evet... ama bir çiçek gibi büyüyen bir kız çocuğunun gülüşü, o adamın içindeki en karanlık sokağa bile güneşi taşır.
Senin gibi bir kalp okuyorsa beni, ben de kendime biraz daha inanırım.
İyi ki varsın...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta