Bekledim durdum geç geldi tren.
Kesik kesik rüzgar eser güneyden.
Acımla kederimi benden götüren.
Benim değil rüzgarların günahı.
Penceremin camını açıyor gece.
Şimdi karanlıklar içindedir bahçe.
Ne bir gülen var nede bir eğlence.
Benim değil rüzgarların günahı.
Artık rüzgarlar beni yalnız bırakın.
Esin bana düşman olmayın sakın.
Şimdi sabahımın olması çok yakın.
Benim değil rüzgarların günaha.
Fehmi.
Gecem karanlığı ruhumu doldurdu.
Çileden çıkarmıştır aç tilkileri kurdu.
Sanki üzerime geliyor koca bir ordu.
Benim değil rüzgarların günahı.
Kayıt Tarihi : 25.10.2024 10:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!