Rüzgarın denizden estiği Şiiri - Yorumlar

Duyarlı kocaman yüreği bir kez daha kutlamalıyım. Saygılarımla

Selam olsun bir ölüp bin dirilene. Selam olsun gölgesi toprağa düşenlere ve selam olsun Deniz'lere, Hüseyin'lere, Yusuf'lara.
Günün şiirini ve Cevat Çeştepe'yi candan kutluyorum

Kimden : Kemalce-Şiirsel Mutluluk (Bay, 56)

Kime : uzungemici / cevat çeştepe

Tarih : 06.05.2010 12:20 (GMT +2:00)


Konu : [aydinlik] ANTOLOJİ SİTESİNDE GÜNÜN ŞİİRİ



SAYIN CEVAT ÇEŞTEPE ÜSTADIM,
ANTOLOJİ DE GÜNÜN ŞİİRİ SEÇİLEN VE BU GÜNÜN ÖZELLİĞİ İLE ÖZLEŞMİŞ ŞİİRİNİZ İÇİN SİZİ YÜREKTEN KUTLUYORUM.
SAYGILARIMLA

Kimden : arinnam

Kime : uzungemici / cevat çeştepe

Tarih : 06.05.2010 12:04 (GMT +2:00)


Konu : Merhaba..



Merhaba sayın ustam,şiirinizin hatta şiirlerinizin kazandığı haklı başarıyı kutluyorum.

Biz toplum olarak,sizin gibi değerlere sahip çıkmalıyız ki arkanızdan gelenlere örnek olsun..Burada gördüğüm şey herkesin şiir yazmak adına aklına geleni çalakalem ortaya koyması..Sizi bu anlamda kategorize etmek bile çok yanlış. Her satırınızda,bambaşka bir dünyaya sürükleniyoruz.Akıcı ve anlamlı..

Sizi bir kez daha kutluyor,ruhunuza,kaleminize sağlık diyorum.
İyiki varsınız.

Filiz Bilgiç

Kimden : Yıldız Özdemir (Bayan, 52)

Kime : uzungemici / cevat çeştepe

Tarih : 06.05.2010 11:43 (GMT +2:00)


Konu : [dusler-sahnesi] GÜNÜN ŞİİRİ..../ Rüzgarın denizden estiği....



Kutluyorum sn çeştepe..
şiiriniz için yüreğiniz için duruşunuz için....
ayrıca antoloji yöneticilerinide kutluyorum.....
güne en yakışan şiiri seçtikleri için.....
.

SESLENİŞ

Dağ gibi karayağız birer delikanlıydık. Babamız, sırtında yük taşıyarak getirirdi aşımızı, ekmeğimizi.

Arabalar şırıl şırıl ışıklarıyla caddelerden geçerken bizler bir mum ışığında bitirirdik kitaplarımızı. Kendimiz gibi yaşayan binlerce yoksulun yüreğini yüreğimizde yaşayarak katıldık o büyük kavgaya. Ecelsiz öldürüldük. Dövüldük, vurulduk, asıldık.

Vurulduk ey halkım, unutma bizi...

Yoksulluğun bükemediği bileklerimize çelik kelepçeler takıldı. İşkence hücrelerinde sabahladık kaç kez. İsteseydik, diplomalarımızı, mor binlikler getiren birer senet gibi kullanırdık. Mimardık, mühendistik, doktorduk, avukattık. Yazlık kışlık katlarımız, arabalarımız olurdu. Yüreğimiz işçiyle birlikte attı. Yaşamımızın en güzel yıllarını birer taze çiçek gibi verdik topluma. Bizleri yok etmek istediler hep. Öldürüldük ey halkım, unutma bizi...

Fidan gibi genç kızlardık. Hayat, şakırdayan bir şelale gibi akardı göz bebeklerimizden. Yirmi yaşında, yirmi bir yaşında, yirmi iki yaşında, işkencecilerin acımasız ellerine terk edildik. Direndik küçücük yüreğimizle, direndik genç kızlık gururumuzla. Tükürülesi suratlarına karşı bahar çiçekleri gibi, taptaze inançlarımızı fırlattık boş birer eldiven gibi. Utanmadılar insanlıklarından, utanmadılar erkekliklerinden. Hücrelere atıldık ey halkım, unutma bizi...

Ölümcül hastaydık. Bağırsaklarımız düğümlenmişti. Hipokrat yemini etmiş doktor kimlikli işkencecilerin elinde öldürüldük acınmaksızın. Gelinliklerimizin ütüsü bozulmamıştı daha. Cezaevlerine kilitlenmiş kocalarımızın taptaze duygularına, birer mezar taşı gibi savrulduk. Vicdan sustu. İnsanlık sustu.

Göz göre göre öldürüldük ey halkım, unutma bizi...

Kanserdik. Ölüm, her gün bir sinsi yılan gibi dolaşıyordu derilerimizde. Uydurma davalarla kapattılar hücrelere. Hastaydık. Yurtdışına gitseydik kurtulurduk belki. Bir buçuk yaşında kızlarımızı öksüz bırakmazdık. Önce, kolumuzu omuz başından keserek, yurtseverlik borcumuzun diyeti olarak fırlattık attık önlerine. Sonra da, otuz iki yaşında bırakıp gittik bu dünyayı, ecelsiz.

Öldürüldük ey halkım, unutma bizi...

Giresun’daki yoksul köylüler, sizin için öldük. Ege’deki tütün işçileri, sizin için öldük. Doğu’daki topraksız köylüler, sizin için öldük. İstanbul’daki, Ankara’daki işçiler, sizin için öldük. Adana’da, paramparça elleriyle ak pamuk toplayan işçiler, sizin için öldük.

Vurulduk, asıldık, öldürüldük ey halkım, unutama bizi...

Bağımsızlık Mustafa Kemal’den armağandı bize. Emperyalizmin ahtapot kollarına teslim edilen ülkemizin bağımsızlığı için kan döktük sokaklara. Mezar taşlarımıza basa basa, devleti yönetenler, gizli emirlerle başlarımızı ezmek, kanlarımızı emmek istediler. Amerikan üsleri kaldırılsın dedik, sokak ortasında sorgusuz sualsiz vurdular. Yirmi iki yaşlarındaydık öldürüldüğümüzde ey halkım, unutma bizi...

Yabancı petrol şirketlerine karşı devletimizi savunduk; komünist dediler. Ülkemiz bağımsız değil dedik; kelepçeyle geldiler üstümüze. Kurtuluş Savaşı’nda emperyalizme karşı dalgalandırdığımız bayrağımızı daha dik tutabilmekti bütün çabamız. Bir kez dinlemediler bizi. Bir kez anlamak istemediler. Vurulduk ey halkım, unutma bizi... Henüz çocukluğumuzu bile yaşamamıştık. Bir kadın eline değmemişti ellerimiz. Bir sevgiliden mektup bile almamıştık daha. Bir gece sabaha karşı, prangalar vurulmuş ellerimiz ve ayaklarımızla çıkarıldık idam sehpalarına. Herkes tanıktır ki korkmadık. İçimiz titremedi hiç. Mezar toprağı gibi taptaze, mezar taşı gibi dimdik boynumuzu uzattık yağlı kementlere.

Asıldık ey halkım, unutma bizi...

Bizi öldürenler, bizi asanlar, bizi sokak ortasında vuranlar, ağabeyimiz, babamız yaşlarındaydılar. Ya bu düzenin kirli çarklarına ortak olmuşlardı ya da susmuşlardı bütün olup bitenlere. Öfkelerini bir gün bile, karşısındakilere bağırmamış insanların önünde, öldürüldük. Hukuk adına, özgürlük adına, demokrasi adına, Batı uygarlığı adına, bizleri, bir şafak vakti ipe çektiler.

Korkmadan öldük ey halkım, unutma bizi...

Bir gün mezarlarımızda güller açacak ey halkım, unutma bizi... Bir gün sesimiz hepimizin kulaklarında yankılanacak ey halkım, unutma bizi...

Özgürlüğe adanmış bir top çiçek gibiyiz şimdi, hep birlikteyiz ey halkım unutma bizi, unutma bizi, unutma bizi...

Uğur Mumcu

Onları unutmamak elbette bilincin ve bilinçlinin en önemli görevi, fakat unutturmamak ve bu mücadelenin devamını sağlamak da olması gerekenlerden! Şiir çok güzeldi, tebrikler hocam... Saygıyla Mehmet Yücedağ

Üstadım, noktayı koymuşsunuz güne dair.Seçiciler de doğru olanı yapmışlar.Elinize, yüreğinize sağlık.Denizlere selam olsun.Selam ve saygıyla...

Çok ama çok güzeldi...ölümsüz bir resim çizmiş Cevat ustamın elleri.Tebrikler.Ant+10

Rasyonel Düşünce...

Hiç bir devlet,''tam bağımsız'' olamaz...
İddia edene , derler ki aymaz ...
Borçlar var , hatır var , sinsi kurtlar var ;
Fakir devleti , kimse rahat koymaz ...

Vergini tam vermez , hîle yaparsın...
Her fırsatta anarşiye saparsın...
Kaos yaratarak , fayda sağlanmaz ;
Her kızıl oyunda belki sen varsın...

Çalış , mâliyeni düzelt bir kere ...
Borç alsan , derler ki git Allah vere ...
O İŞ İÇİN , kuvvet , kudret gerekir ;
Dellenip , YURDU dağıtma boş yere ...

Beklersin , bütçeye paralar dolsun...
Yağmada seninde çok payın olsun...
Vurursun devlete bir balta da sen ;
İYİLİK İSTEYEN ; İYİLİK BULSUN...
KANLI YOLA GİRENLER DE KAHROLSUN...

Sayın Cevat Çeştepe,

Şiirlerini okumaktan zevk duyduğum siz değerli
şair arkadaşımın çok beğenerek okudugum
'Rüzgarın Denizden Estiği' başlıklı şiirinizin
günün şiiri olmasından dolayı sizi kutluyorum.
Nicelerine...

Leman Subaşı