Kaç yorgun akşam sen.
Duymasam sesini,görmesem yüzümü
Kabus oluyor her günüm
Öyleki;
İçimde varlığın,
Özümle buluşuyor.
..... lar arkasına bıraktığım
Ahh bir daha olmayacaksın.
Soğuk lodos vurdu yüzüme,
Üşüyen bedenim değildi sanki
Usulca sokuldum,
Beni terk ettiğin güne.
Odamda dolaşan büyün
Ve ben rüzgarın çocuğu,
Solmuş fotoğraflarımda yılların vurgunu
Kayıt Tarihi : 7.11.2005 15:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salim Kabasakal](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/07/ruzgarin-cocugu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!