Merhaba.
Yine.
Ve belki bir kez daha: hoşça kal.
Bu üçüncü mektup. Ama belki de sadece bir devam cümlesi. Belki de ilk mektubun yankısı hâlâ sürüyor ve ben o yankıya bir nefes daha ekliyorum.
Bu satırların sana ulaşması için rüzgâra güvenmek,
bir düşü göğe emanet etmek gibi.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta