Rüzgârda savrulur ömür neylersin,
Hayatı hoyratça kömür eylersin,
Bugünden yarına hüzün peylersin,
Sanki yorgun zorla yürür gibisin.
Sözlerin dertleri dertlere ekler.
Gamzeli yanaklar gülmeyi bekler.
Gönül bahçesinde açsın çiçekler.
Ölmeden dünyada çürür gibisin.
Verilen nimetler sana yetmiyor.
Çok şikâyetin var her gün bitmiyor.
İşin gücün neden hiç rast gitmiyor.
Hep ayaklarını sürür gibisin.
Çölde susuz kalmış yanan serapsın,
Savaştan savaşa girmiş harapsın,
Ateşi söndürmez meysin şarapsın.
Yine de ders almaz gurur gibisin,
Bugünden yarına ümit ekersen,
Rabbinin önünde hep diz çökersen,
Kalbine duayla cila çekersen,
Rüyet görmüş gözde sürur gibisin.
Kayıt Tarihi : 10.7.2014 02:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mesut Özbek
TÜM YORUMLAR (5)