Rüzgâra Üşütme Onu, “o” Benim Canım Diye ...

Tekrar kar yağar mı ki,
tekrar hüzün yağar mı ki?

Kar temizleyicilerini, kar taşıyıcılarını bilir misin sen,
hüzün taşımak ne demek bilir misin, sen?

Dam saçaklarında biriken karların, donarak sivrileşmiş uçlarına, hiç korkuyla baktın mı hiç?
Hüzün taşıyıcılarının sivrilerini, burukluklarının donuşlarını gördün mü?
BENİ GÖRDÜN MÜ HÜZÜNLERDE?

Karda kışta hayvanların, tavşanların, kumruların, güvercinlerin, kurtların, kuşların nereye sığındıklarını hiç düşündün mü?

Düşündün mü, üşüyen bedenlerini nasıl ısıttıklarını? Donmamak için bedenlerini nerelere soktuklarını düşündün mü? Gördün mü?
BANA KAR NASILDIR ANLATSANA…
DONMAK NASILDIR ANLATSANA…
BENİ ANLATSANA BANA…
Bir kez ben olsana…
Bana hüznü… Donmayı…
BAKIŞLARI ZAVALLILAŞTIRARAK HÜZÜNDE DONMAYI ANLATSANA…

Bana sığınacağım yeri göstersene…
Sığınakları anlatsana bana…

Sığınak bulmak için,
kayboluşları, kaçışları, kaçmaları anlatsana…
HANGİ RÜZGÂRIN KUYTUSUDUR ORALAR?
HANGİ RÜZGÂRSIZ DAM ALTLARIDIR ORALAR?
HANGİ SESSİZ MEZARDIR ORALAR?

Sen bilir misin karda donacak avuçları, ciğerlerinden çıkacak birazcık sıcak havanın ısıtmaya çalıştığını… Ohlamayı anlatsana bana…
ÜŞÜYEN YÜREĞİMİ, ISITMANIN BİR YOLUNU ANLATSANA.
Kar temizleyicileri,
sokakta hüzün süpürenleri,
donmuş bir parça ekmeği ısıranları,
donmuş bir yürekle dolaşanları,
sığınaksızları,
sığınağı olmayanları
kaçanları,
kaçakları
bilirsen anlatsana…

Sunakları sorsam sana ne dersin?
Sunaklarda kurban olanların kanlarının rengini,
anlatsana bana.
Sunaklarda su içen canların,
kuzuların gözlerini anlatsana bana…
Beni ben gibi dinleyip, bana beni anlatsana.
Acıyı,
sevinci
gülmeyi unutmuşluğumu,
sunaklarda akan kanımı,
aşka kurban edilişimi,
sığınaksızlığımı, yüzümü, donmuş ellerimi, son nefesime kadar çektiğim sigara dumanının bana verdiği acıyı, ciğerlerimi yakışını, anlatsana bana…
NEREDEN BİLECEKTİN, HANİ SEN, BEN GİBİ SENDİN?
NEDEN ŞİMDİ BU YABANCILIK?

Sokakta gördüğün üşümüş, karnı aç, rüzgâra kısık gözlerle bakan, donacak gibi olan parmakuçlarını ağzına sokarak ısıtmaya çalışan, sokak çocuğuna alsana sığınak, alsana sıcak bir ekmek, alsana bir tas çorba, diyebilir misin sen?
BANA DİYE BİLİR MİSİN?

RÜZGÂRA ÜŞÜTME ONU, “O” BENİM CANIM DİYEBİLİR MİSİN?
Kollarını açıp, başımı omzuna koyabilir misin? … Üşüyen bedenimi battaniyenin altına koyup, ısıtabilir misin?
PEKİ, BUNLARI O ZAMAN NİYE YAPTIN?
BEN NİYE SANA YAPTIM?

Damsızlığı bilir misin sen,
evsizliği,
ışıksızlığı,
nefesi,
can yoldaşlığını,
kapı zilinin çalmayışını,
kapı arkasında beklemeyi,
koşarak merdivenleri çıkmayı,
beklemeyi bilir misin?

Aşkı bilir misin,
terk etmeyi, terk edilmeyi,
uğuldayan gecelerde,
sabahın olamayışını bilir misin,
kitabın bir cümlesini defalarca okumayı,
NEDEN GİTTİN HA DEMEYİ BİLİR MİSİN?

ANI SÜPÜRMEYİ,
hüzün şarkıları söylemeyi,
gözlerini camda bırakmayı, bilir misin yar?

İŞTE KAR TEMİZLEME,
KAR SÜPÜRME,
ANI KOVALAMA,
ANI SÜPÜRME ne demek, bana ben gibi anlatabilir misin? Nereden bileceksin, hiç sevmemişsin ki beni hiç, sevdiğimi, sen gibi seni, bilmemişsin ki…
YOKTUN ÇÜNKÜ BU SEVGİDE… YOKTURLAR... BİLMEYENLER….. YOKTURLAR ÇÜNKÜ…

BİLMEZ MİSİN

SIĞINAKLARI VURMAK

KURALSIZLIKTIR...

BİLMEZ MİSİN,

DAMLARI YIKMAK

ÖDÜL DEĞİLDİR...

KUŞLARI BİLİR MİSİN,

DAMSIZDIRLAR...

SÖKÜLMÜŞTÜR,

KİREMİTLERİ...

BİLMEZ MİSİN KORKAKLARI,

TERKİ GÖRÜNCE,

ÖLÜRLER...

KACINCI BU,

UMUDUMUZU KAYBETMEMİZ,

KAÇINCI BU ÖLMEMİZ...

KAÇINCI BU YALNIZLIK,

KAÇINCI BU,

KALABALIKTA KAYBOLMAMIZ...

KAÇINCI BU KIŞ,

KAÇINCI BU

KİMSESİZLİĞİMİZ..

UMUT BU,

BİR BAHAR BEKLER,

UMUT BU,

BİR YAĞMUR BEKLER...

AMA,

YOKTUR,

YOKTURLAR....

BAHARSIZDIR ADI BU YALNIZLIĞIN,

BU KİMSESİZLİĞİN..

BİR İKİ ŞEY BİLMEZLER,

RAHATA ALIŞANLAR,

YALNIZLIĞI BİLMEZLER...

Ne tuhaf değil mi, şimdi düşünmek,
kendini bana verdiğin günleri
kendimi sana verdiğim günleri,
şimdi düşünmek…
KAR BEYAZ GÜNLERDİ “ O “ GÜNLER DİYEREK…
“KAR BEYAZDIR ÖLÜM”
Tuhaf bu aşk, tuhaf bu yaşam…
Ben seni sahiden çok sevmiştim..

Hayat,
rahata erenlerin acımasızlığı ile devam ediyor bende ve beni düşürüyor…
Bir girdap bu,
bir labirent…

BİR YAĞMUR TUFANI ISLANDIĞIM…

Acı yağmuru bu içinde debelendiğim.
Ve yalnızlık bulamacı,
parmak aralarımdan yüreğime kadar inen inmelere benziyor…
SİNİR UÇLARIMI ÇATALLAYARAK BENDE HAYAT DÜŞÜYOR…

Oraları bilmem ama,
buralara yağmurlar yağıyor.
Belki belki, kar da yağar ne dersin.

Buralar çok sessiz, karışık, ıssız,
sen gideli bir tuhaf oldu buralar…
BEN AĞLAMAYI ÖĞRENDİM,
ben balon patlatmayı öğrendim,
BİRAZ ÇOCUKLAŞTIM YAR….

İçimdeki çocukla kavga ediyorum,
dirayetle, ne yapıyorsun diyor,
ŞAŞIRIYOR HALİME…

Kimler şaşırmıyor ki,
Yaa
BEN AĞLIYORUM KENDİME, KENDİM İÇİN,
SANA DA KIZIYORUM…
Aptallığı yeğliyorum kendime, hani dürüstlere””BUDALA” derlermiş ya,
ben seni sevmekle ne hallere düşmüşüm…
bir lânet olsun diye bilsem bu sevgiye, olmuyor be gülüm olmuyor…
DEMİŞİK BİR KERE SEVMİŞİK DİYE…

Buğulu camlardan hep uzaklara dalarak....
DENDİKTEN SONRA

Yarısına kadar dayandı bu yürek....

Yarısında ben bende, bir de sende bittim huysuz....

Yarısı bile fazla geldi sırtıma.

of demek istedim of...

bir ben gibi varmış oldu bu of...

işte dedim işte sevgi yükü,

Ağır aksak bir de kör topal...

gel taşı...

BUYDU İSTEDİĞİM BELKİ DE,

BENDEN SENDEN...

BİR MIZRAK BU ÇUVAL DOLUSU,

UC UCA,

TUT TUTABİLDİĞİN YERDEN...

BATSIN
KANATSIN,
BİR KEZ GÜLÜCÜK DE OLSA,

KALSIN..

KALSIN BE HUYSUZ...

KANATSA DA KALSIN...
KALSIN...

Yaa, oralarda herkes ağlar mı, neden buralarda bilmiyorum, hayat deme bana, diye diye dilim lâl oluyor.sinirlerim çatal çatal dedim ya…

Yaa, bakma sen bana,
Ben bir sana yazarken ağlıyorum, bir de bir de işte ona…
Saklı Yüze ağlıyorum yazarken…
Sus bırak diyor, sen bir kez sen olmayı dene, bir kez sen, sende kal diyor…
Diyor da bir yapabilsem…

DÜŞÜYORUM YA,
HAYATIM KENDİ ÖNÜME Mİ DÜŞÜYOR BİLİNMEZ…

Ama söz verdim,
BİTİRECEĞİM SENİ KENDİMDE, BİTİREMEZSEM KIZMA BANA E’ Mİ…

Saklı yüz kızacak biliyorum, ama “O” koca yürekli, bir de bana diyor “KOCA YÜREK” diyor, gülümsüyorum O’na…
Birde can arkadaşım var, ben ona sen diyorum “O” ısrarla siz diyor… “O’na anlatıyorum seni… Gülümsüyor… belki de acıyor bana…dostluk ya…

Hani sen bir dostuna beni anlatmıştın da sana “O” seni hiç sevmemiş demiş ya,
Bir de beni dinlese…Ya, ne demek sevmemiş? EZİLDİM SEVGİNİN ALTINDA, HAYATIM EZİLMİŞ…
Düşmüşüm birkez sevgi çıkmazına,
VAR GÜCÜYLE ZAMAN VURUYOR,
VAR GÜCÜYLE ZAMANLA VURULUYORUM…

Saklı Yüz, sen var oldukça “O”da var, sen yok olmadan yok et onu diyor…
Dinleyeceğim sözünü, dinleyeceğim, geçecek bu zamanın vuruşu,
kolu yorulacak, senin aşkta yorulduğun gibi…
Binlerce mektup yazıp kalemi bıraktığın gibi, benim de mürekkebim bitecek ve kırılacak bu kalem…
VAR GÜCÜMLE SENİ BİTİRİYORUM, AMA, BİTMİYORSUN…

BİZ SESSİZ BİR SAVAŞ VERDİK, VURDUK BİRBİRİMİZE…

AMA,
HAYAT RAHATA ERENLERİN ACIMASIZLIĞIYLA EZİYOR İNSANI,
İSTESEN DE İSTEMESEN DE…

İŞTE BÖYLE YAR;

VE HAYAT SEVMELERLE YÜK TAŞITIYOR “KOCA YÜREK” DE OLSA KÜÇÜCÜK BEDENLERE…

“Rüzgâra Üşütme Onu, “O” Benim Canım” DiYOR
KEŞKE SEVMEYİ ÖĞRETMESEYDİN BANA…
İzmir Çandarlı