Rüzgara astim. Şiiri - Ali Alkıs 2

Bedenimle
söküyorum yasak sözcükleri
dokunmayın tenimin duvarına
Veda zamanı karanlık basıyor.
Sancılar içimde kıyım kıyım
korkular sinmiş
ahh bu zaman
yıkılmış susmuş bir şehrin varoşlarına
sönmeyen yangınım
Nereye essem düşsem
Menzilini şaşırmaz
Karar kıldığım ışığımın gölgesi.

Rüzgara astım
Döneklerin,
Hainlerin,
Çakalların,
Çığlık harmanlı korkularını.
kaldırımsız gölge’yim
Üzerime rüzgar kırıntıları yağıyor
Su boğumu dalgalar köpürüyor
Yüzümün penceresinde açlık
Annelerin göğsünden rüzgar içiyor türküler
Kırılıyor bahçeler kararıyor Mor yaldızlı akşamlar
Kar kadar yalnız.
------------------üşüyorum-----