Rüzgar Zili Şiiri - Nuray Sarac Koparal

Yok! Bu sefer başka eminim.
Korkmaya başladıysam kendimden
Bir an aklımdan çıkmıyorsa
Çalmalıyım imdat zillerimi...
Onun,şunun,bunun gibi değil
Eşsiz bir yaratık sanki...
Bu kez çarptım! Sert bir kayaya...
Öyle özel,öyle gizemli ki...
Yüz yıllık bir mağbet gibi
Korkunç bir yoğunluk,
Görünmez bir ruhun nefesi sanki.
Yaklaşmak istemiyorum ona
Öyle eminim ki kapılacağıma...
Elimde değil,aklımda dudakları var
Sanki yapışmış dudaklarıma...
Elleri var sıcacık,dolaşıyor
Suratımda,sanki burda yanıbaşımda
Ben nasıl karşı koyacağım
Bu tutku çıkmış yolarda...