avucunu açtı rüzgara
kapadı sonra çocuk
bulandı yüzü
bir sevincin aydınlığına
dudağına yapışılı ıslığı keserek
olanca çoşkusu ile seslendi
en yüksek perdesinden sesinin
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
