Rüzgar Yaralı Zaman Kaçmakta

Dindi yıllardır esen bu ağustos meltemi
Ormanın kuytularından acı bir ses gelir
Susar kuşlar,derin bir sessizlik başlar o an
Muhabbet biter,ağaçlar ve yapraklar susar
Rüzgarı vurmuşlar duydum ki ayaklarından

Üzgündür sarı papatya,üzgündür menekşe
Üzgündür hüzünlere savrulan saçlar,
Leyla’nın cismi nerde,kokusu nerededir
Herkes bir ağlamaklıdır,tohumlar yasta
Güllerden kan damlar,kirpikler ıslaktır
Rüzgarı vuran kişi hala halen kaçmakta

Zalimin yaptığı, kaldı yine yanına,
Aman vermedi,ümitliydik yarına,
Benden hızlısı olamaz demiş giderken
Masal diyecekmişiz yaptıklarına.