“Kapıların zillerini çalıp kaçan, komşu pencerelere taş atıp camlarını kıran biz değildik. Kedilerin kuyruğuna teneke bağlayıp, köpekleri taşlayanlar da biz değildik. Biz nedense, içimizde bilmediğimiz korkuları besleyen çocuklardık.
En masum oyunumuzun tam orta yerinde bir bomba patlarsa diye yüreğimizde. Parçalanır ve neye uğradığımızı anlayamadan geçiverirsek diye, çocukluğumuzdan öteye.”
* * * *
/biletleri karşılıklı gişelerden ve çok önceden kesilmiş, aynı yöne bir yolculuk/
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Biz, mahallenin kötü çocukları değildik, Canımın içi. Biz, mahallenin Avanak Avnisi de değildik ki . (Dıgıl dıgıl!) Kedi kuyruklarıyla bir alıp veremediğimiz yoktu elbette.
Patlayan el bombalarının ardından geçilen, TRT tarzı haberlerden öğrenirdik çocuk olduğumuzu.
Gökyüzünde bulut olmadan daha.
Sonra mektuplara sarılırdık, kefenimize sarılır gibi; bir özlem yolculuğunda.
'sana bu şiiri,
sonu sonsuzluğa varacak bu yolculukta yazıyorum, bir başlangıç gibi
oku beni ses gibi, es beni rüzgar gibi... '
Ben, bombalar patladıkça daha bir seviyorum seni.Eyyyy, çocukluğum ekti korkuları, anlamadığım sevdam eyyyy!....
Biz, ne güzel yeşiliz sonbaharda? Biz, ne yaman çelişkiyiz yaşamın şiir güncesinde?
Sevgimle ve saygımla Çeştepe.
Güzel bir şiir okudum gecenin perçeminden. Maviydi yine!..
korkuların ayazına değdikçe susuşlar
çıkacak bulutların burgusuna takılır güvertelerde kaybolan düşler...
şiirdi duyguydu.....
Hiçbir bölümü ayıramadım bütününden.............
Ne güzeldi...
Etkisiyle yüreği titreten,yetkin anlatımla bu muhteşem şiir için yüreğinize sağlık...
Saygım,sevgimle...
Tek kelimeyle harika...
Korktuğumuz buydu bizim, hani bir bomba patlarsa diye yüreğimizde.
O bomba patlıyor günün birinde. Ama değişen de pek bir şey olmuyor. Yani savrulmuyoruz çocukluğumuzdan ötelere. Sadece bakışlarımız biraz anarşist, ruhlarımız isyankar. Ve gerisi bizde saklı çok fazlası da var. İşte bu kadar.
Ben bunun için haykırıyorum şimdi...,
Bu ne güzel sonbahar
hocam yine nefis dizler okudum kaleminizde saygılarımla********10
sonu sonsuzluğa varacak bu yolculukta yazıyorum, bir başlangıç gibi
oku beni ses gibi, es beni rüzgar gibi...
güçlü,usta kaleminiz yaşatıyor hocam..yüreğinize emeğinize sağlık..saygılar
Herzamanki gibi farklı tarz güzel anlatım antolojıme aldım tampuanımı bırakdım sahifenize saygılarımla
selami
Çocukluktan gençliğe geçişteki o anarşistlik her kişininhayatında biraz var sanırım kaleminize yüreğinize sağlık Mesut Özbek
SN.Çeştepe ,diğer şiirleriniz gibi bu şiirinizide büyük bir hayranlıkla defalarca okudum...Beğenimi ifade edebilecek cümle bulamıyorum...O içten duygular ve güçlü kaleminiz var olsun.Saygılarımla.Tam puan.
ve..
rüzgar ve yağmur yazdırmıştır..
dolu dolu...
boran boran
Bu şiir ile ilgili 79 tane yorum bulunmakta