Sende dinmez rüzgarın içindesin.
Çırpınıyor can havliyle kanatların.
Sahibini yitirmiş gibi solgun sesin,
Üzerine yapışmış kimsesiz suratların.
Düşünme zaman nedir nereye gider.
Bu zaafiyet tüketir sende seni.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta