Rüzgar gülü açtı estikçe
Aydınlık veren döngüsüyle
Papatyalar kadar tutkun doğaya
Gölgesinde uzun oturduğunda
Kırık taş parçalarına yansır
Dönen başımın üstünde ki gül
Pervaneler oluşur her yanında
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta