Rüzgar Gülü Şiiri - Kadir Ünlü

Tekerleğin icadıyla başladı her şey,
Ayak uydurdu insanlık,
Dünya dönüyor diye,
Fırıldak gibi dönmeye,
Dönen her şeye binmeye,
Baktı ki dönmüyor teker,
Çalışmıyor petrolsüz, makina,
Talan etti çölü,
Deşti dağıttı,
Yaktı,ağlattı Ortadoğu’yu,
Yetmeyince;
Döndü yüzünü Güneş’e
Teslim oldu rüzgara,
Dönüyor insanlık yüzünü,
Rüzgargülü gibi,
Ne yandan eserse rüzgar !

Gün gelecek,
Kuduracak,
Kopacak kasırga,
Alacak kendinden çalınanları,
Masum Doğa,
Kuduracak Okyanuslar,
Boğulacak,
Doyumsuz ve nankör,
İnsanlık;
Doğa’nın intikamıyla,
Kendi egosunda...