Biliyormusun geceler büyüdü içimde,
sensizliğin ağırlığında ezildi baharlar.
Her sokak başı, her gökyüzü parçası
senin adını fısıldadı usulca.
Ellerim boşluğa uzandı,
sanki dokunsam dökülecekti
gözlerinde saklı kalan son bakış.
Dudaklarımda yarım kalmış bir cümle,
içimde yankılanan sessiz çığlıklar oldu
Ve şimdi,
sensiz geçen her an,
kalbimde paslı bir bıçak gibi iz bırakıyor,
zamanın durduğu o yerde,
yalnızlık kaderime mühürleniyor…
Geceye sığmaz oldu adın,
her yıldız, her gölge seni hatırlatıyor.
Ay ışığına dokunuyorum usulca,
belki parmak uçlarımda
senin sıcaklığını bulurum diye.
Rüzgâr fısıldıyor kulağıma,
unutulmuş bir şarkının kırık notalarını,
her melodi, her hece
seninle tamamlanmayı bekliyor.
Ve ben,
zamanın küskün kıyılarında,
sensizliğin derin sularında
bir avuç hatıra ile savruluyorum...
Geceler büyüdü içimde,
ama sen hâlâ o ilkbaharda,
gözlerimin en derininde saklısın.
Ve ben ısrarla adını anıyorum
Aşk.
09.03.2025 18:30
Kayıt Tarihi : 9.3.2025 18:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!