Rüzğar estiği kadar Kopartır bağrımdan acıyı, yalnızlığı.. Bilinmez ne fırtınalar Ne de yüreğimdeki yangın… Bir sen biliyordun.. Bir sen anlıyordun.. Göçebe ruhumu. Ben koparttım rüzğara bırakmadım Mecburdum… Şimdi sen gittin.. Rüzğar esti.. Sıcaklığın gitti.. Gözümün feri gittin..
Faize KısacıkKayıt Tarihi : 19.1.2012 13:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!