Rüzgar eser gündoğusundan

menekşeler çiçek açtı seyrediyorum seni pencerede
radyoda sevdiğin şarkı
“seni görmem imkansız rüyalarım olmasa”
içimde fırtınalar kopuyor

aşk çok şeymiş
aşk başka bir şeymiş
susarsam boğulacağım

sana akıyor şimdi bütün zaman
kadim bir sızıyla
ayrılık hazanıyla
bir yas evi sanki yüreğim
her gün sana ağlayan

sen ne zaman dokunsan gönül mızrabına
içim dışım gamdan derya

serçeler de küstü artık
sen olmayınca başka pencerelere gittiler
sabah karanlığında mutfaktan gelen tıkırtılar sustu
gittiğinde hep suyu unutuldu saksıların
teki kalmış eski bardağın anlamını bilen kalmadı
odalar artık sessiz
pencereler kimsesiz

seni bekler kelebekler akşam serinliğinde
sen gelirsin aklıma yıllar ötesinden
rüzgar eser gündoğusundan
heyhat …boğuk sesler
canhıraş çığlıklar duyuyorum

arkanda büyük boşluklar bırakarak gittin
renklerin ve çiçeklerin bir anlamı kalmadı
ehliyetsiz duyguların figürleriyle dalaş içindeyim
bilmezdim yalnızlığın bu kadar ürpertici olduğunu
gökyüzünde ki bulutların gözlerimde buharlaşıp
katmer katmer üzerime yağacağını
bilmezdim

seni arıyorum
özlemin yakıp yıktığı kelimelerle
seni arıyorum
denizde dönüp duran kırık bir tekneyle
bir işaret bir iz...

saatler dakikalar fışkırıyor
ten değiştiriyor ruh
kervanlar geçiyor
yolcusu sen ve ben

redfer