Sonbahar sancısı, güz sevdası demiştim,
Her zamanki mevsim vurgunuydu, geçerdi,
Meğer nasılda yanılmış, aldanmışım,
Kirpiğinden tenime düşen ilk damla,
Dönüşüverdi sevgi sağanağına.
Heyecanlar unutulmuş, anılar küllenmişken,
Sevmek,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
