*Bir insanın sözü, başka bir insanın yüreğine rüzgar olup erişir mi...
*Kimsenin kendi olmaya zamanı olmuyor. Herkes kendi maskesiyle ölüyor..
*İnsan yalnızlığıyla, kendi ruhunun müziğini dinler.Şiir gibi, kelimeler yaşama dokunur...
*Sonsuzluğa süzülen maviyi hissetsen.Hani martılar uçar, yürek bir yerlere gider ya...
*Gökyüzü ruhunda şiir olurken. Sen içinde denizler biriktir.
*Belki de hayat; yaşamaktan çok, bir anlama uğraşına dayanıyordu...
*Yüzün, yüreğimin yansımasıdır...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta