Derdest olan bir aşk mahkumu asılmalı dar ağacına
Sormadan asın demeli üstünü kapamalı toprakla
Ne alsın rüzgar onun kokusunu ne de salsın
Ki uzakta bekleyen bir munis sevgili işitmesin
Vücutlar aşkla parelendikçe dalarız günahlara
Sebepsiz sanırız arzı dışında kalarak bilmeden
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta