Sesiz, fısıldayan bir rüzgar gibi girdin hayatıma.
Ağlattın,özlettin, gün gün kahrettin.
Apansız yakaladın yüreğimi,yele verip vurdun dağlara.
Dayanır elbet! Aşkımdan ala mı dağlar,
yüreğimden vefalı mı kayalar.
Ayrılığın kadar, apansız mı rüzgarlar.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta