05.12.1979 / İstanbul
Hergün yemi bir rüyanın içindeymişim gibi açıyorum gözlerimi sabaha,
Dünden kalma bir durgunlukla
Yoğunlaşmış duygularımın seyreltilmiş haliyle
Gözlerimi açıyorum belirsizliğe
Her gün aynı kaygıyla nefes alıyorum gelmeyecek ve benimde gidemeyecek olduğuma,
Düşünüyorum sorguluyorum bulamıyorum bir çözümünü
Neden böyle
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda