Rüyaymış gibi Şiiri - Filozof Sosyolog

Hergün yemi bir rüyanın içindeymişim gibi açıyorum gözlerimi sabaha,
Dünden kalma bir durgunlukla
Yoğunlaşmış duygularımın seyreltilmiş haliyle
Gözlerimi açıyorum belirsizliğe
Her gün aynı kaygıyla nefes alıyorum gelmeyecek ve benimde gidemeyecek olduğuma,
Düşünüyorum sorguluyorum bulamıyorum bir çözümünü
Neden böyle
Neden yüreğimde herheçen gün ağırlığını hissediyorum bu hasretin?
Kavuşsam biter miydi onu da bilmiyorum.
Vicdan azabıydı belki bu yük
Belki de merhamet duygumun altında ezilişimdi
Özleyişimdi, bekleyişimdi, isteyişimdi
.
Masalsı dünyamın en kuytu köşesinden yazıyorum bu satırları,
Açmak istemediğim bastırılmış hikayemin baş kahramanıydım
Terasımda oturmuş çayımı yudumlarken içimin sıkılması Doğru mu yoksa gerçek miydi?
Kavuşuncaya dek, hergün farklı bir rüyaya uyanacağım kesindi
Keşke Hiç uyanmasam dediğim çok oldu.,
Of çok sıkıldım..
...