Ruyaya uyanış Şiiri - Yavuz Kaya

geceye mahkum edilmiş bir ömür
ve afaroz edildi tüm rüyalarım
tek sadaka uykuda eder tebessüm
cin fikirli şeytanları görürüm

kıyısına vuruyor soğuk hayaller
çıt sesi duysam senden sanarım
bu gece uykumda garipce haller
koynuma alıpta dönüp kalırım

nefessiz kalıyor sayıklamalar
gel der zifiri karanlığın içine
bir yudum kahır fikrime damlar
ten döner o an gece rengine

saat kaç gecenin en derin yeri
sızıyor aralık beynimden cismi
kan ter içinde kelam zemheri
çiziyor uykumda rüyama resmi

titriyor köşede sokak lambası
üşüşür üstüne binlerce fikir
gururlu dilin büyük hatası
kal demeye mecal oluyor zikir

son dilek mahkuma yazgı alında
firari uykudan öç alınması
akıl baştan beri derin uykuda
uyan artık bitsin hayat rüyası