Rüyaya Hapsolmak Şiiri - Sinan Kureşoğlu 2

Metropol camekanları oyalar insanı
Çok olmuştur kontrol ederim kendimi
Acaba hissediyor muyum diye ?
Fakat izbe yerler ,küçük yerler
İnsanda bir yüzleşme zemini aralar
Düşünme payı bırakır kişiye
Mesela ben
Artık aşk şiiri yazamayacak mıyım?
Hissedemiyor muyum dipsiz kuyuyu
Allah bir rüyaya mi hapsetti beni ?

İnsan herseye alışır
Bu ise bir rahmet aynı zamanda zahmettir
Zahmettir çünkü
Sen alıştıkça Allah farklısını gönderir
Felek çarkını kalbinin üzerinde dönderir ..

Aklımı zehirlediğim bazı saatler var
O karanlık anlarda bir duygu dilenirim Rabdan
Aşk isterim meşk isterim ,
Sonra evreni dinlerim ..
Bakarım ki zaman gayri değişmiş
Fikirler dağılmış zaman evrilmiş
Geldik bir noktaya Allah hayra çıkarsın
Varsa bir yolu Mevla yaratsın...