omuzlarımda taşıdığım kekre yarım ölümdü özlem
parmaklarıma değin her mevsimine kendimi böldüğüm
yarınlarımı toprağı adımlarımla yararak ektiğim
bir sonsuzluk korkusunda...
sonlansın istiyorum son yalnızlığı insanoğlunun
sonsuzlukta kaybolmak korkusuyla tüllenmeden ömür
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta