Ayrılık bulursa beni bir gün şu engin semalarında,
Gözyaşlarıyla uğurlama beni rüyaların şehri,
Martı seslerine karışık hıçkırıklarımı,
Sen sakın duyma İstanbul.
Vapur sirenleriyle beraber söylediğim şarkıyı,
Sen sakın dinleme, ne olur İstanbul.
Haremde başlayan yolculuğumun
Sonuna da gelsem
Kıraç'tan Tuzlaya kadar seni keşif de etmişsem
Sen bilmezlikten gel beni...
Sen unut gitsin beni İstanbul.
Her gecede ayrı bir yüzünü tanıdım senin
Her gece ayrı bir rüyayla süsledin semtlerimi
Vakitsiz de olsa gitme vakti ey
İstanbul Sen sevme beni, sen özleme...
Semalarında yağan sağanakta ıslandım bazen,
Sıcacık güneşinde ısındım...
Sarmaş dolaş olduğumuz günler hala aklımda ah be İstanbul
Nasıl bırakayım şimdi seni, Nasıl özlemeyeyim.
Düşlerimi de alıp git diyorsun artık yeter,
Zamanı geldi git bitsin bu günler
Küsmeyelim, üzülmeyelim, sevmeyelim diyorsun
Ayrılık bulunca beni bu engin semalarda
Güler yüzle sakın beni uğurlama...
Martı seslerine karışsın hıçkırıklarım
Siren sesleriyle unutayım sesinin rengini
Ve sakın özletme kendini ey İstanbul...
Sakın özleme.
16.06.2014/Pazartesi/ Ziverbey
Evimde son günüm.
Kayıt Tarihi : 5.10.2014 20:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!