Hüzün sarmaladı gamlı yüreği,
Kime şikâyetim ah bu feleği,
Sen ki yüreğimin hayat direği,
Sözlerin dokunur kulaklarıma.
Gezdiğimiz sahil şimdi kimsesiz.
Her mekân bir tuhaf malesef sensiz.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
ne kadar uzakta olabilir ki yürekte böyle yaşanan...
kaleminize sağlık sayın Atila Yalçınkaya...
Güzel ve tatlı bir üslubu var tebrik ederim efendim
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta