Özlemiştim, çok çok özlemiştim.
Bir an bile olsa seni görürüm diye
evinin etrafındaki sokaklarda dolaştım.
Penceren açıktı.
Rüzgâr perdeyle oynuyordu.
Odanın her noktasını ezberledim.
Seni göremedim, yine sokağı dolandım.
Evdeydin biliyorum.
Çünkü öğle vaktiydi, hava sıcaktı.
Güneş tenine düşmandır, bilirim.
Seni görmek ihtimali bile
bir çocuk gibi heyecanlandırdı beni.
Konuşsam kekeler, otursam elim titrerdi.
Görenler divane sanır, bilenler sevdalı derdi.
Sokağınla ahbap oldum.
Hadi göster kendini gül yüzlüm.
Aşağı inerken
kapına ilişti gözüm.
Cennet kapısı mı açıldı?
Rüzgâr mı beni çevirdi, nasip miydi?
Kapı aralığından seni gördüm.
Sonra yavaşça kapı tamamen açıldı.
Sen bana bakıp güldün.
Ben seni görüp mutlu oldum.
Sabah oldu, uyandım.
Yine rüyama gelmiştin.
Ne güzel bir rüyaydı.
Kayıt Tarihi : 25.10.2018 20:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
19 ŞUBAT 2018 PAZARTESİ
![Savaş Barha](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/25/ruyalarim-hep-sensin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!