Rüyalarım Düşüyor Şiiri - Rasim Yılmaz

RÜYALARIM D/ÜŞÜYOR

Kalabalıklar içinde yalnızlığıma sığınıyorum yine
Geçen vakitlere inat bir kez daha
Yelkovan hareketleri, suskunluğum önünde diz çöküyor
Kendi benliğimden bir şeyler eksilmesin diye
Acılarımın üzerine tuz basıyorum inadına
…

Unutulmuş yarınların yokluğunu
Dünden kalan kırıntılarla beslemeye çalışıyorken
Kuruyup gidiyor zamanın avuçlarında gözyaşlarım
Saatin her saniyesi gibi sürüklenen sularda
Vakit artık geç olmuşken bir kez daha,
Bütün köşelerine dokunarak geçiyorum hayatın
Her dem yeniden seni yaşıyorum hayallerimde
Yıllara inat, yüreğime emanet edilmiş güzelliğin
Kendini baştan yaratıyor gamlı yüreğimde
…

Sevgili; Kalbim çırpınmak yerine, durmayı tercih etseydi
Gönlümü hayallerine açıp, beklemek zorunda kalmazdım
Savunmak için elimde tutunacağım bir dayanağım bile yokken
yüreğimin ayakta kalma direnişine destekli cümleler düşüyor
Belirli belirsiz zamanlarda, dudaklarımın arasından
Ve bir savaş meydanında mağlubiyeti tatmışçasına
takatsiz ve yorgun yıkılıyorum şiirlerimin üstüne
Acılarım her geçen gün artarken dayanılmaz yalnızlığımda

Ah be sevgili; gecelerim sensizliğe bulanırken
Rüyalarım ÜŞÜYOR geçmişin kollarında

26.02.2013