Bir zaman göğe çakallar uludu,
Bulutları karardı,yıldızlar söndü,
Aydınlık sabaha tuzak kuruldu,
Hayaller ağladı,rüyalar güldü.
Esti deli rüzgar dallar kırıldı,
Aysız gecelerde nurlar çalındı,
Halbuki umutları pırıl pırıldı,
Güneş ertelendi,baharlar öldü.
Kışlar uzun sürdü aylar uyudu,
Ürperen korkular selama durdu,
Al ile yeşilin moru kurudu,
Yürekler derinden yaralar böldü.
Şimdilerde tomurcuk gül açıyor,
Ufukta ümitler ışık saçıyor,
Zehirli böcekler yalnız kaçıyor,
Parlayan güneşten korkular gördü.
2013
Ali YiğitKayıt Tarihi : 28.9.2013 18:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!