Rüyadan hemen sonra Şiiri - Gencay Coşkun

Gülden bahçelerdi
Gönlüm
En çok takıldığım
Gözlerimi rehin bıraktığım
Gözlerindi

Bir tiyatro vardı
Meddah tadında
Oyun orta oyunuydu ama
Bütün kelimeler
Seninde beni de
Yakıyordu

Gülden rüyalardı
Adım başı sen
Her adımda bin bir hikaye
Biraz modern
Biraz klasik
Biraz ben sonunu biliyordum
Der gibi

Gülden reçellerdi
Ekmeğe sürer gibi
Hayata sürülürdü
Afiyetle yenmezdi
Ama afiyetle yaşanırdı

Gülden kalelerdi
İçerisine gönlümü
Hapsettim
Tüm pencerelerine
Parmaklıklar koydum
Tüm kapılarını
Kilitledim
İstemeden
Anahtarlarını kaybettim Odalarının
Yağmur gibi
Yalan yağıyordu
Kendi kapsama ve kapsanma alanlarıma
Çoğu zamanda bunları
Ayıklamak zaman alıyordu

Son kelimeler çıkmamıştı
Dudaklarından ki
Göz göze gelmiştik
Sorsan bana
Bu gözleri
Asla ayrı durmamışlardı ki
Sımsıkı sarıldık birbirimize
Hayatın yeni kokusunu
Teneffüs ediyorduk
Birbirimizle
Benim evimdi
Ortaklık yerde
Anılarımı sızdırıyordu
Duvarlarından tavanlarından
Geçmiş zamanlara ait
Saf güneşler doğmuştu
Camlarımdan içeri süzülen
Kilimlerim serilmişti
Gülden kırmızı
Gönülden sıcak
Kol kola çıkıyorduk
Hiç görmediğim
Gülden bahçelerden
Rüyadan hemen sonra
Uyanıyordum
Düşüp yataklardan
Gene beni buralarda bırakmışlardı
Bir başıma
Vadesini bekleyen hesapların
Bozum günlerini bekliyordum
Gidenlerimi arıyordum
Ancak seslerini duyuyordum
Çok gerilerden …..