Rüyada Unutulan Mevsim Şiiri - Kağan İşçen

Ipırak hışırtılarıyla
Şefkat yorgunu o mevsim
Ağaçlarıyla dokunuyor ya
Kirli pencere camındaki soluk yıldıza...
Aklında tuttuğun Şiirin yerine koy yüreğimi
Gözkapaklarının altında şarkılı bir gemi yüzdür...

Rüyalarımızda da aldandık
Çocukluk sarhoşluğumuzla
Tek başımıza Arşınladık Güz içedönüklüklerini
Kışa hazırlıksız caddelerde
Kendi ayak seslerimizle avunduk
Aldattık tek gerçeği de böylece
Közlenmiş bir umuttan
Hırsızladığımız yağmur bulutları indirdik
Peyzajı yurtsuz mahşerimize
Yalanda çığır
Ölümde aynı bir arifede
Köşelerine kaçtığımız o karede
Yarım bir atlas çizdik
Sırlarımıza...

Tüm Pazarları yanacak kentin
Çaylar yarım kalacak
Dudağımızda demlenen öpüşün hatırını bilmeyecek
Hiçbir zaman aralığında
Ve akşam gölgelerinden hayır yok tavşan uykularımıza
Göç yapraklarıyla doluyken defterimiz...

Rüyada unutulur mevsim
Yüreği aksak bir şair avunur gölgesinde
Suya ırak bir ömür yasında
Anımsandıkça tükenen bir öğlen sevgisi gibi...
Ve
Uykuda açık renkli asma dalı
Dam merdivenlerinde Süs biberleri
Dalıp alabildiğine gitmeden önce
Her anıyla akılda belki
Ince bir özlem gizinden
Tozu toz
Doğumu herhangi bir Temmuz...