Bu toprak bizimdir oğul
Biz böyle bakarız toprağa
Bak! Elimiz nasır nasır,
Ayaklarımız çıplak basar toprağa
Altında vadi yamaç yırtıklarla
Bastığında simetriktir toprağa
İçi sızı dolu çatlak tabanlar.
Ben kızıyordum, hep toprak!
Yeter, biraz da endüstriyel çalışıp
Daha gençken ihtiyarlamayın
Sonra biri peydahlandı aramızda;
'Çalışmazsan kimse vermez' dedi bana
'Çalış' dedi dayıya, 'ama öyle değil!
Sabanla değil pullukla, onu da geç motorla.'
Anladım demek istiyordu
İlmin sınırı yoktur, tekerlekleri durmaz.
Anlatıyordu hep özgürlüğü vatan ve milleti,
Gösteriyordu bir el yerine çalışan
Binlerce el fabrikaları,
Öğütlüyordu böyle yapın diye…
Her söyleşisiyle suskunları kükreten
Her devrimi ile ilmin sınırsızlığı içinde
Bin yıllık yolları aylarda giden.
Anlattı, öğütledi bütün bunları rüyamda
'Haydin ben gidiyorum başarılarınızı bekliyorum
Azimli ve ümitliyim sizden' diyerekten,
Kayboluverdi Mustafa Kemal bir anda rüyamda.
13.temmuz.1971,Salı
Ürgüp
Kayıt Tarihi : 5.3.2007 13:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gazi Mustafa Kemal'in büyüklüğü... rüyama da girdiği bir gün yazıldı bu şiir.
TÜM YORUMLAR (1)