Yıkılmış umutlarımızın enkazında dolanırdık çoğu zaman.
Kurtarmaya değer hayallerin izini sürerdik.
Ve çoğu zaman da gönlü boş dönerdik,
Yalnızlığın sessiz ve karanlık tenhalığına.
Gecekondular dikerdik rüyalarımızda her gece,
Bizim olmayan sevdaların yasak bahçelerine.
Gerçek dünyaya kaçmış bir çift gözün hayalini bulurduk kimi zaman,
Bir kaç saniyesine ömürler sığdırırdık o bakışların.
Sonra kapanırdı o gözler,
Görünmez olurduk yine.
Karanlık uykulara dönerdik sessiz ve yenik.
Biz rüyalara aşıktık,
Rüya gibi aşklara alışıktık.
Sadece gibisindeydi fazlalık.
Aşkların sayısında değil.
Kayıt Tarihi : 15.5.2009 15:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!