Askin acısı düştü yüreğime acı dediğime bakma çekerim yar elinden zehir olsa şerbet gibi icerim Askin ecel olsa bana çekerim bakıyorum arıyorum sevdaya dair ne varsa hepsi sende Ya olursa diyorum olur olmalı oda beni sevmeli Düşünemeyeceğim kadar sevdim seni kalbime yazdım adını Diyorya şimdi uzaklardasin uzakta olsanda erişilmez olsanda seveceğim adını kalbime yazdım bin kere gelsemde dünyaya bir kere seveceğim unutulmaz sevda oldun rüya oldun gecelerime şarkı oldun hecelerime senden habersiz sevdim seni inanmak zor care gözlerimde gözler kalbin aynasidir bakınca görürsün sevgimi belkide seversin beni çaresiz derdimin ilacisin hayat seninle anlam buluyorsa yaşanır karşılıksız sevenler ezilirler olsun belki bir yagmur damlasiyim sana değmek için düşen belki sıcak bir esinti tenini oksayan
..
Bir rüya idi bu.
Sebepli sebepsiz dalışlarım.
Anlamsızca bu şehirden kaçışlarım.
Ve hep sonunda sana varışlarım.
Bir bela idi bu.
Kafamın içinde sorularım.
Sorulara cevap bulamayışım.
..
Yollarin sonu bulusuyor hep sende
Sense icimdesin, beden kefende
Gafletin vurgunu bu, mahcup edende
Varligin bir ruya, yoklugun dert
Gel demenin tadi kacti, giden gurur
Beynime yerlesen senden bana o ur
..
Oh be..!
ne sevimli
cana yakın
can yakmayan
bir dün ya....
off be...!
tattığım,gördüğüm her şey
..
İşte karşımda Hira
İşte karşımda Hira
Yıllar yılı acı sulardı içtiğim
Mavi değildi uykular
Hak için yanmayan öz utansın...
..
birlikte sevmiştik ya istanbul'u, kokusunu, pisliğini, hüznünü...istanbul rüya şehir...
sen gittin diye istanbul'da gitmedi.hala yerinde sayıyor günler günleri kovalıyor bak ayın kaçı olmuş haberin var mı? sen bir deniz kenarında yürüyedur balık ekmek ye,rakını iç eğlen...istanbul ağlamış, gülmüş, hüzünlenmiş sanane...bunlar ilgin dışında olan şeyler.
istanbul gitmedi,istanbul bitmedi de ama çok yalnız fena içerlemiş çok da sarhoş her gece ağlıyor.bir görsen acırsın haline...sabahları çok karanlık istanbul'un; arayış içinde istanbul...biri bir tas zehir verse de içsem diye bakıyor kurtulsam bu karanlıklardan diyor.unutmak için acılarımı ne yapmalıyım diyor düşünmek, beklemek yetmiyor; ağlamak yetmiyor az geliyor diyor...bekliyor, bekliyor belki bir gün duyarsın diye...ve çok kararlı; sen gelinceye kadar perdelerini açmayacağını söylüyor bu karanlıkta bu derin yalnızlıkta yaşayacağım diyor...istanbulunu bırakmışsın bir kör kuyuda umurunda mı? ne yeyiyor,ne içiyor...
oturup da düşünüyor, deniyor...başka bir istanbul yaratmayı daha az senli; yani daha çok aydınlık daha çok parıldayan..her sokağında şiirlerin yazılı olmayan, her köşesinde sen diye ağlamadığı yeni yepyeni bir istanbul...
..
Ne Gerçeksin Ne de Rüya
------------
Uzatsam, tutacak gibi ellerimi, yakınsın.
Git istersen, bırak beni acılarla,git
gönül yollarına bakınsın.
Alışmak zor şey varlığına,
ne gerçeksin ne de rüya.
..
Bir rüya yetebilir
Yaşanan günü kırmaya
Asılır surat
Düşer gözkapakları
Gün geçmez olur sokaklardan
Ve büyür karanlık
..
Renklerin dansı
Belki de karmaşası
Pastel matlığında hüzün
Çingen pembesinde sevda
Belki rüya
Belki de gerçek
..
...Yine o rüya..
Yine aynı sahilde yine o rüya.
Sen dolaşıyosunya bir hayel gibi.
Gümüşe boyanmış çıplak teninle ay ışıgında.
Uçuşurken yosun kokulu meltemler saçlarında.
Öyle bir an olduki döküldü sandım tüm yıldızları.
Çakmak çakmak yakamozlar oynaşırken topuklarında... ali...
..
Şaka gibi bir rüya düştü beynime
“Dur ondan öncesi var”
Babam ölmeden neler anlatırdı bana
“Bu dünya” derdi, “İnsan için yaratıldı”
Sesi ne de gürlerdi, insan olduğunu bilir gibi
..
Bir düş gör ki seni uykundan eden
Bir rüya gör ki seni ağlatıp sızlatan
Bir düşün terletip sırılsıklam eden rüya
Bir düş gör seni deli eden kafanı karıştıran
Acılar içinde inleten haykırışlarla ağlatan
Benim için hep benim için bir düş bir rüya
..
Sana geldim nefes almaya
Sen beni hiçmi görmedin
İnsan olduğumu hiç sormadın
Senden arkadaş olmaz rüya
Havan aldım suyunu içtim
Sıladan sılaya gurbete göçtüm
..
sana çamurdan evler yapmayı istedim ama hangi bataklığa gittiysem hepsi kurudu yangınımın şiddetinden....sana yanıyorum...sana susuyorken sana kurutuyorken dudaklarımı sana alazlanıyorum...ister arzulamak de istersen çılgınlık...kendime saklıyım sonuçta...bir rüya evrenine adımlamayı istiyorum artık...gözler gezegen,eller kuyruklu yıldız,telaşlı nefesler yörünge ve yorganımız samanyolu...tuttum nefesimi ve uykuyu bekliyorum...uykumda terketsin bedenimi ruhum ve sana kavuşsun...gel benim dileğimi eline al...uyandığında nasıl olsa varlığımın korkusu olmayacak ruhunda...hayatını terkederek karşında değil miyim nasıl olsa...nasıl olsa uzakların kralı değilmiyim...
..
Tan yeri ağarırken, ufukta kara bir leke göründü. Güneş, o gün çok farklı doğuyordu. Sanki o günü hiç yaşamak, doğmak istemiyordu. Olan olmuş, doğmuştu. Birden kurşunlar ardı ardına yağmur gibi patlamıştı. Sonra yere bir bez parçası düştü. Üstüne kan damlamıştı. İnsanlar çılgına dönmüş, haykırıyordu. Daha önce böyle kanlı bir gün yaşamamıştı. Yaşandı. Bu bir rüya olsun, kabus olsun; gerçek olmasın. Yaşanmasın böyle bir olay desek, dua etsek; değişir mi bu yaşananlar acaba?
Korkunç bir rüyadayız sanki. Leke, camda olsa da bezle silip temizlesek; değil. Elimize boya fırçasını alsak; ufukta ki lekeyi beyaza boyasak. Olur mu, tutar mı? Olmuyor,tutmuyor. Yaşanmamış bir düş gibi düşünsek, unutsak. Olmuyor, ne yapsak. Gerçekler önümüzde cırılcıplak duruyor. Susmak, teslimiyetçiliktir, acizliktir.Buna sessiz kalmak, olayı kabullenmektir. Başka saldırılara cesaret vermektir.
Ufukta ki küçük bir lekeyi ilk gördüğünüzde ilginizi çeker. Aaa! Ne kadar güzel değil mi? dersiniz. Öyle sevimli, öyle masum görünür ki insanın sevesi gelir. O leke yavaş yavaş büyür, büyüdükçe sevimliliği kaybolur. Çirkinleşir. Bazen de canavarlaşır. Birçok hayvanın yavrusu çok sevimlidir. Örneğin; aslan yavrusu masum durur. Sevimlidir. Ama o yavru büyüdüğünde sevimlilik kaybolur.Çok tehlikeli olur. İşte bunun gibi bazı şeyler vardır ki başlangıçta size masum gelir. Büyüdükçe,önemsemediğiniz şeyler bir gün karşınıza tehlikeli olarak çıkar. Olgunlaştıkça, saldırganlaşır. Kontrolü zorlaştıkça, şaşırırsınız. Ne oluyor? Dersiniz. Karşınızdakini tanıyamazsınız. Bazen kara leke, önüne geleni yok eden, kendinden başkasını görmeyen, kara bir delik oluverir. Öyleyse, ne yapmalı? Eğrisini, doğrusunu iyi tartmalıyız. Ileride neler olabileceğini kestirip, tedbirini almalıyız. Yoksa önü gözükmeyen bir yere veya bir uçuruma sürükleniriz.
Evladını kaybeden insanla yılanın hikayesini bilirsiniz. O hikayenin sonunda yılan'Sen de evlat acısı, bende kuyruk acısı olduğu sürece seninle dost olamayız'der. Dileriz, bu yaşananlar buna benzemez. Dileriz, bu bir rüyadır. Rüya kalır. Dilemekle, gerçekler değişir mi, silinir mi bu kara leke? Kolay kolay silinmez. Peki, kim silecek ufuktaki bu kanlı lekeyi? KİM? Siz biliyor musunuz?
Cengiz ÇETİK
..
Beyaz bir gelinlik giymiştin
Ellerini uzatıp gel demiştin
Her şeyimle sana gelmiştim
Yalnızca bir rüya imiş sevdiğim
Güzel bir düğünle evlenmiştik
Hayatlarımızı birleştirmiştik
..
Dikenli yolların giderim bitmez.
Başımdan çileler dertlerin gitmez
Onca acı çektim şu vadem yetmez
,,,,,Ben sana ne ettim ey fani dünya?
,,,,,Umutların yalan hepsi bir rüya
Aşılmaz dağların görünmez ardı
..
EMEKLİ ÖĞRETMEN HASAN SANCAKIN FERYADINA SES VERİN! ..
HABERİME SAYFASINDA YER VEREN HER HÜR VE BAĞIMSIZ SİTEYE ÜYE OLACAĞIM! ..
..
Rüya dalgaları var can denizimde
Her çırpınışta beni sarsan
Uzaklarda var olduğuna inandığım
Limanlar olmalı bu yolda
Işıklarını görebileceğim
Yıldız limanları
Bir kuş kapmamalı gagasıyla
..
Ruhum yine hayâller âleminde gezindi
Görürüm ümidiyle Rüya Şehrine indi...
Bu öyle bir şehir ki gözler açık,uykulu
Gözler hayâller ile,bakışlar füsûn dolu.
Görüntü bir kez gelir kaçınca tekrar gelmez
..
Allah'ım güzel bir rüya göster
Bırak aşkı meşki hurileri
Bize Karabağ'ın düşman elinden kurtulduğunu göster.
Allah'ım güzel bir rüya göster
Bırak zenginliği köşkü sarayı
..
Günaydın mı? Gece gitmedi ki benden daha
Bir gözümde sana uyuduğum uykum var hâlâ
Bir gözümde sabahladığın sabahlar olmasın rüya...
8.5.2017
..
Orta okuldayız, bir hevesle bir hevesle okuyoruz zannediyorsanız aldanırsınız, tembel tenekenin tekiyiz, bize ders sormayın da onun dışında ne sorarsanız sorun, telefon ile joker hakkımızı bile kullanmadan, hatta arkadaşımız, can kardeşimiz Hakkı'ya bile sormadan cevaplarız ders dışında ki bilumum soruları... Derslerimiz kötü ise de beden dersinden on üzerinden on, on bir her türlü notu alırız, atletik bir yapımız var haliyle, dal gibi incecik sayılırız...
Beden Öğretmenimiz Eşref Bey çok cana yakın, atletik de üstelik, iyi bir Hoca. Eee ilkokuldan orta öğretime geçince öğretmenlerin hepsi bir an da Hoca olmuştu. Siz boş verin o eski dizilerden Hayat Bilgisinde ki hayali tip Afet Öğretmenin ''Hoca Cami'de Hoca Cami'de'' lafına... Hoca hem okulda hem de camide...
..
Neden soruyorlar ki adımı durmadan? Bir dakika, şimdi hatırlayacağım… Tam da dilimin ucunda, ama bekleyin… Sahi, benim adım neydi? “Hadi söyle adını” diye ısrar etmelerinin nedeni ne olabilirdi? Ben hala uyuyor muyum ya da uyandım mı? Sanki bir salıncakta sallanıyor gibiyim. Her taraf tam aydınlık değil, hava sisli mi, yoksa güneş artık gri mi doğuyor? Gördüğüm rüya neydi ve ben neden hala aynı rüyayı görüyorum ya da bu rüya değil ve ben uyanmaya başlıyorum. Rüya bile olsa neden hiç kimse yok ve ben neden hiç kimseyi göremiyorum. Acaba uyansam mı, yoksa bıraksalar da ben olduğum gibi mi kalsam? Ha bire sağımı solumu çekiştiriyorlar. Canım yanıyor mu bilemediğim gibi, yoksa farkında olmadığım yabancı bir kentte miyim? Karanlığından bir türlü çıkamadığım sisler içinde yüzüyor gibiyim. Hem konuş diye ısrar ediyorlar, hem de dinlemiyorlar.
Peki, neden sesimi duymuyorlar benim? İkide bir yüzüme doğru eğilen ve soluğunu hissettiğim hatta ilk defa değişik gelen kokusunu bile soluduğum bu insan kim? Uzun uzun yollar, geçemeyeceğim kadar derin su kanalları, bir türlü berraklaşmayan bulanık sular ve ben hep içindeyim sislerin ve beni boğacak kadar coşkulu akan bulanık suların. Peki, bedenim ve ruhum aynı değil mi ya da ayrı ayrı mı duruyorlar? Sislerin içindeki bu yabancı yüzler kimin? Evet; derin, merdivensiz ve dipsiz bir kuyunun içindeyim ben. Çıkmam mümkün değil, hiç bir umut yok benim için…
Ne kadar ölen akrabam varsa hepsi bir arada… Tanıdık, tanımadık kim varsa beni çekiştiriyorlar. Kimi bırakalım gitsin, kimisi de gelmiş, gitmesin madem geldi diye bırakmak istemiyorlar. Bir yandan da ha bire beni uyandırdığını sanan ama benim canımı yakanlar da kim? Ben ne yapayım şimdi? Gitsem mi, kalsam mı, kime sorayım ki? Her taraf uçan hayaletlerle dolu… Beni de alıyorlar aralarına, beraber uçuyoruz, benim bilmediğim ama onların uçtukları yerlere…
Sisler dağılmak yerine sanki tüm dünyayı kaplıyorlar. Ben gri güneşi istemiyorum. Çıkarın beni buradan, hadi açın kapıları ya da perdeleri… Ya da nerede aydınlık varsa beni oraya götürün. Yoksa yüzümü keskin gagasıyla gagalayan ve keskin pençesiyle yavru kuzu sanıp, kokmuş leş gibi kaldırmak isteyen ve canımı yakan bu kartalların kanatlarının gölgesinde uçmak yerine onların pençelerinde can vereceğim.
..
Bakışların ok gibiydi, yüreğimi kanatırdı,
Rüya gibi geçti yıllar, hayalin var gözlerimde.
Ölse de unutmaz gönlüm, o simsiyah bakışları,
Rüya gibi geçti yıllar, hayalin var gözlerimde.
Hasretini ektin gittin, acıların yüreğimde,
İçimdeki bir bulutsun, yağmur olur kirpiğim de,
..
